دریاچه های کرمان عجایب ناشناخته کویر - وبلاگ هیمالیا

به گزارش وبلاگ هیمالیا، نام دیار پهناور کرمان در اذهان با سرزمین کویری، بیابانی و نیمه خشک پیوند خورده است، اما وجود دریاچه هایی طبیعی در دل این سرزمین نشان دهنده زیبایی و اعجاز خالق طبیعت است.

وجود رودخانه ها، چشمه ها و حوزه های آبریز طبیعی دریاچه هایی دائمی و فصلی را در نقاط مختلف استان بوجود آورده است که هر کدام مامن و زیستگاه گونه های مختلف گیاه ای و جانوری بشمار می رود و نمادی از زیست و حیات در شرایط سخت است.

دریاچه های استان کرمان علاوه بر منبعی برای تغذیه محیط زیست و اقتصاد پیرامون خود، فرصت بسیار بی نظیری برای گردشگری استان فراهم آورده اند تا گردشگران در کنار سایر جاذبه های استان از محیط کم نظیر دریاچه ها هم استفاده نمایند.

ضروری است تا مسئولان و فعالان گردشگری استان با معرفی و شناساندن این جاذبه های خدادادی، ضمن افزایش ظرفیت های گردشگری استان کرمان، برای ایجاد زیر ساخت ها و امکانات در اطراف دریاچه ها اقدام نمایند.

دریاچه ترشاب

این دریاچه در ایامی که بارندگی و نزولات جوی مناسب است آب گیری شده اما در فصول گرم سال خشک می گردد و وسعت این دریاچه بر اساس مقدار آب گیری آن فرق دارد.

میانه عمق دریاچه ترشاب حدود 50 سانتی متر و آب این دریاچه شور و غیرقابل استفاده است، پوشش گیاهی اطراف دریاچه به طور عمده گیاه نی است که به صورت متراکم پیرامون آن را می پوشاند.

در مواقعی از سال که دریاچه پر آب است، پرندگان و حیوانات آبزی در محیط آن زیست دارند و گردشگران هم برای استفاده از فضای دلپذیر دریاچه به این منطقه سفر می نمایند.

دریاچه و تالاب هامون جازموریان

تالاب هامون جازموریان در جنوبی ترین نقطه استان و حد فاصل استان های کرمان و سیستان و بلوچستان واقع شده است و از مهم ترین دریاچه های استان محسوب می گردد که بنا به بارندگی ها و مقدار ورودی آب وسعت آن متغیر است، اما در فصول پر بارش گستره وسیعی از جنوب کرمان را در بر می گیرد و حجم آن تا حدود یک میلیارد مترمکعب در گزارشات موجود ثبت شده است.

رودخانه هلیل رود از طرف غرب و رود بمپور از جانب شرق به این دریاچه می ریزند و تعدادی از رودخانه های کوچک و فصلی هم آب دریاچه را تأمین می نمایند، هر چند به علت تبخیر بالا و تغذیه نشدن مداوم ماه های گرم سال عمدتاً خالی از آب است.

به علت پوشش خوب دریاچه و اطراف آن در مواقع آبگیری، منبع بسیار غنی جهت خوراک دام های مردم منطقه بشمار می رود و منظره ها چشمگیری برای مسافران و گردشگران ایجاد می نماید.

در سالهای اخیر به علت خشکسالی های پی در پی بستر این دریاچه محلی برای افزایش ریزگردها شده است و سطح خشک دریاچه محل استفاده گردشگران و آفرودسواران شده که آسیب های زیست محیطی را به همراه دارد.

با احیا و اختصاص حق آبه مناسب دریاچه هامون جازموریان ظرفیت بی نظیری در ایجاد فرصت های گردشگری منطقه بوجود می آید که رونق مالی این ناحیه دست نخورده و کمتر دیده شده را در پی دارد.

دریاچه مخرگه آینه طبیعی کویر

این دریاچه نمکی، در اکوسیستمی فصلی، هر ساله در فصل آبان با اولین بارش های فصلی پدیدار می گردد و تا مردادماه سال بعد حیاتش ادامه دارد و بعد از آن به علت قطع شدن ورودی آب و دمای زیاد هوا، آب دریاچه تبخیر می گردد.

وجود باتلاق در اطراف این دریاچه خطراتی را برای گردشگران ایجاد می نماید که همراه داشتن راهنما برای ورود به این مکان الزامی است و در سالهای اخیر زیرساخت های اندکی برای گردشگران فراهم شده است.

دریاچه زیر زمینی چاه دریا رفسنجان

یکی از شگفتی ها و عجایب کویر رفسنجان وجود دریاچه زیر زمین به نام چاه دریا است که این پدیده طبیعی میلیون ها لیتر آب را در قلب کویر در خود جای داده و از جمله معدود دریاچه های زیر زمینی ایران محسوب می گردد.

در نزدیکی رفسنجان و در حاشیه کویر یکی از عمیق ترین چاه های طبیعی ایران شکل گرفته که مردم از این حفره های عظیم به اسم چاه دریا یاد می نمایند و در واقع دریاچه ای عظیم از مخازن آب زیرزمینی است که به اصطلاح مردم محلی دریاچه زیرزمینی گفته می گردد.

در گذشته سطح آب این دریاچه آنقدر زیاد بود که به سادگی سطح آب قابل رؤیت بود اما پس از خشکسالی های متوالی در استان کرمان و برداشت های بی رویه از آب های زیرزمین برای آبیاری باغ های کشاورزی سطح آب افت محسوسی پیدا نموده و سطح اب به شدت پایین رفته است.

از این مکان به اسم یکی از شگفتی های آثار طبیعی ایران یاد می گردد که در کنار شگفتی مثال زدنی موجب رعب و وحشت هر بیننده ای می گردد با این وجود ماجراجویان و غارنوردان بسیاری بوده اند که سعی در ورود به این حفره و تماشا این حفره زیر زمینی نموده اند که گاه موجب مرگ ماجراجویان هم شده است.

دریاچه نمک سیرجان

دریاچه یا به اصطلاح بهتر منطقه ای که به صورت نوار شمال غربی، غرب تا جنوب غربی دشت سیرجان رو در برمی گیرد و سطح باتلاق رو پوشش ضخیمی از نمک طعام پوشانده است.

این ناحیه که به کفه سیرجان هم مشهور است در ایام بارانی سال گل آلود و باتلاقی است که پس از مدتی به دشت عظیمی از نمک تبدیل می گردد و فعالیت استحصال نمک از این منطقه در جریان است.

به علت شوری دریاچه نمک سیرجان پوشش گیاهی و جانوری چندانی در آن مشاهده نمی گردد، اما در حاشیه آن کشاورزی و برداشت محصول انجام می گردد.

عبور جاده ترانزیتی سیرجان به شیراز از کنار این دریاچه نمکی فرصت بسیار خوبی برای بازدید علاقه مندان و گردشگران از این جاذبه طبیعی استان است.

در کنار این دریاچه های طبیعی، وجود دریاچه های مصنوعی هم در کنار سدهای استان هم فضایی فرحبخش و دلپذیر برای گردشگری استان فراهم نموده است.