ندادن ویزا به ابوطالبی بدعتی خطرناک در دنیا دیپلماسی است - وبلاگ هیمالیا

به گزارش وبلاگ هیمالیا، خبرنگاران: وزیر خارجه اسبق تایلند با تأکید بر اینکه هیچ کشوری نمی تواند با قوانین داخلی خود قوانین بین المللی را نقض کند، هشدار داد اقدام دولت آمریکا در عدم صدور ویزا برای گزینه نمایندگی ایران در سازمان ملل بدعت خطرناکی در دنیا دیپلماسی است.

به گزارش گروه بین الملل وبلاگ هیمالیا، وزیر خارجه اسبق تایلند که سابقه نمایندگی دائم کشورش در سازمان ملل را نیز در کارنامه دیپلماتیک خود دارد در یادداشتی در یکی از روزنامه های انگلیسی زبان هنگ کنگ از اقدام آمریکا در عدم صدور ویزا برای حمید ابوطالبی؛ نماینده پیشنهادی ایران در سازمان ملل انتقاد کرد و نسبت به این بدعت آمریکا ابراز نگرانی کرد.

کانتاتی سوفامونگ خونگ، وزیر خارجه اسبق تایلند و استاد فعلی دانشگاه کالیفرنیا در این یادداشت هشدار داد اقدام دولت آمریکا در عدم صدور ویزا برای گزینه نمایندگی ایران در سازمان ملل بدعت خطرناکی در دنیا دیپلماسی است.

به نوشته این سفیر اسبق در سازمان ملل آمریکا با این تصمیم می تواند متهم به نقض قوانین بین المللی گردد، در حالی که ایران این افتخار را پیدا می نماید که در طرف قانون قرار گرفته است.

این استاد دانشگاه در ادامه می نویسد: آمریکا به عنوان کشور میزبان سازمان ملل، تعهدات قانونی صریحی بر اساس توافقنامه مقر بین آمریکا و سازمان ملل به عهده دارد. در بخش 13 این توافقنامه آمریکا می پذیرد که قوانین و آیین نامه های داخلی این کشور درباره ورود اتباع خارجی نمی تواند برای اشخاصی که از سوی دیگر کشورها برای نمایندگی سازمان ملل منصوب می شوند اجرا گردد. بر اساس این توافقنامه زمانی که ویزای این افراد درخواست می گردد، بایستی بدون هزینه و در اسرع وقت فراهم گردد. تهران اعلام نموده است عدم صدور ویزای ابوطالبی را به وسیله سازوکارهای قانونی پیگیری می نماید.

وزیر خارجه اسبق تایلند ادامه می دهد: هیچ کشوری نمی تواند از قوانین داخلی خود برای نقض قوانین بین المللی توجیه آورد. این استدلال که حضور ابوطالبی در آمریکا تهدیدی برای امنیت این کشور است بی پایه است؛ چرا که وی پیش از این به عنوان سفیر ایران در بلژیک، اتحادیه اروپا، ایتالیا و استرالیا حضور داشته است. وی همچنین پیش از این به کشور آمریکا سفر نموده است.

این استاد روابط بین الملل در سرانجام پیشنهاد نموده است: آمریکا می توانست با حضور وی در نیویورک موافقت نموده به مصونیت های وی در محدوده معین شده احترام گزارد، اما رفت و آمدهای ابوطالبی را با دقت و شدت بیشتری رصد کند و به محض اینکه وی از این محدوده خارج می شد این مصونیت ها لغو می شد. البته نظارت شدید بر ابوطالبی و اعمال این محدودیت ها جاذبه ای برای حضور وی در نیویورک ایجاد نمی کرد و از سوی دیگر آمریکا را به نقض قوانین بین المللی متهم نمی کرد.